En deze week heeft de bange blanke man gesproken.
Velen van ons zijn bezig om te begrijpen wat er om ons heen gebeurd. Ik ook. We waarschuwen onszelf om het ingeslagen pad van diversiteit, duurzaamheid en democratie niet te verliezen. Trouw te blijven aan onze GroenLinkse idealen, standpunten en politiek.
Maar wat er ook op ons pad komt, zonder te oordelen, we moeten constant de vraag blijven stellen over wat een duurzame samenleving nu echt betekent. Waar staan we nu, en waar moeten we heen?
Where do we go from here: Chaos or community?. Een beroemd boek en speech van de King gaat over die onderliggende vragen, en wat het betekent voor onze worsteling voor een duurzame toekomst.
En ons antwoord moet niet alleen een antwoord zijn voor onze achterban, maar ook aan die bange blanke man.
Ik heb bij de uitslag een cd van Willem Vermandere aangezet: bange blanke man
Ik zag turken aan de schelde
Marrokanen in de stad van Gent
en ‘k hoord’ op de markt van Brussel
Algerijnen met een vreemd accent
In Keulen zag ik Chinezen
magere mannen uit Pakistan
In Londen Sikhs uit India
Met nen dikke tulband an
Ik zag naakt’ Amazone-Indianen
ik zag Crees uit Noord-Canada
En uit Lubumbashi kwam Deda
een prinses uit zwart Afrika
Ik zag Bantoes in ons cafeetje
ik zag Tutsi’s op de tram
ik zag Zoeloes dansen en springen
en roff’len op den tamtam
ik zag Egyptische matrozen
in de haven van Rotterdam
ik zag Portugese Joden
in de winkels van Amsterdam
ik zag Inka’s in Oostende
Chillenen op het Brugse Zand
daar speeld’ een zigeunerorkestje
van een volk zonder vaderland
Al de kinders van moeder eerde
op charango en met gamelanze
roepen en zingen aan ons deuren
doet open bange blanke man
doet open bange blanke man
doet open bange blanke man
Geen opmerkingen:
Een reactie posten