25 jun 2007

Participatie en ontslag: hmm..

Werkgeversorganisaties VNO-NCW, MKB-Nederland en LTO Nederland stellen voor dat elk bedrijf met meer dan vijftig werknemers ieder jaar een langdurig werkloze een baan geeft.
Zo willen ze binnen drie jaar 200.000 langdurig werklozen aan het werk helpen. Dat doen ze alleen maar als er een versoepeling van het ontslagrecht tegenover staat.
Klik hier voor het voorstel.
Willen Donner en de vakbonden daar eigenlijk wel over praten?

Gevat zei Arnoud Boer al : een werkloze aannemen, en daarvoor in de plaats makkelijker ontslaan..het klinkt logisch.
Slechts één baan bij een bedrijf van meer dan 100 medewerkers werknemers lijkt me wel gemakkelijk. Een ministerie met ongeveer 15.000 medewerkers. Eentje erbij per jaar. Piece of Cake. Aan de andere kant, een baan bij de kleine middenstand bedrijf is misschien best veel?
Bij een bedrijf van 50 medewerkers, 6% meer medewerkers in drie jaar (als je niemand ontslaat natuurlijk). Bij een gemiddelde groei van 6%? wel/niet te doen...? En wat bedoelen ze eigenlijk met een baan? In het voorstel staat een contract van een jaar. Is dat een duurzame plek (formatie) of een tijdelijk contract? De intentie is in ieder geval een "groot" aandeel aan een vaste baan te helpen. Tegen scholingsplicht staan ze positief...

Mmm.....veel indruk maakt het nog niet op me. Wel leuk zo'n participatietop....

Paulus, Femke, Ineke en Jeanette stelden afgelopen week voor het ontslagrecht te moderniseren , onder de voorwaarde van blijvende materiële bescherming .

Uitgangspunt was daarbij dat niet langer de bestverdienende en meest kansrijke werknemers de grootste voordelen genieten maar dat juist de minst kansrijke werknemers het meeste worden ondersteund.
  • De 2 miljard die nu door werkgevers wordt uitgegeven wordt ingezet voor financiering van wettelijke scholingsrechten. Als die scholingsrechten niet (volledig) zijn besteed bij het einde van een dienstverband, dan neemt de vertrekkende werknemer deze mee. Ook flexwerkers hebben hier recht op.
  • Aanaloog aan de wet Poortwachter krijgen werkgevers de verplichting om scholing, bemiddeling en outplacement voor werknemers te regelen. Werknemers dienen hieraan mee te werken. Hebben werkgevers deze inspanningsverplichting niet nageleefd dan vindt ontslag niet plaats.
  • De ontslagprocedure wordt voor elke werknemer dezelfde. Ontslag kan plaatsvinden met een vaste opzegtermijn van 2 maanden, een verplichte hoorzitting van werkgever en werknemer en met vaste normen voor een eventuele ontslagvergoeding nieuwe stijl. Als het nodig is dan kan de gang naar de rechter worden gemaakt, ook in hoger beroep. Toegang tot de rechter biedt de meeste waarborgen voor werknemers en is verplicht gesteld door de International Labour Organisation (ILO). Ontslag via het CWI komt te vervallen.
  • Ontslagvergoedingen in de publieke sector worden beperkt tot een maximum van 90.000 euro.
  • De flexwet wordt beperkt tot 2 tijdelijke contracten met een maximum van in totaal 2 jaar.
  • In CAO’s kan in beperkte mate van de nieuwe ontslagprocedure worden afgeweken.

Geen opmerkingen: