Zaterdag een uurtje gestaan op de Javastraat. We stonden er tussen 12 en 3.
Om ons gezicht te laten zien en een praatje te maken.
En natuurlijk om zelf ook naar de mensen te kijken, die druk door de straat heen laveren om hun boodschappen doen.
Twee geanimeerde gesprekken bevestigde het gevoel dat het goed was dat we er weer stonden. Ze waren namelijk zeer kritisch en dat houd je scherp!
Eerst over de bomen in en om de Javastraat. De straat wordt herontwikkeld en bijna alle bomen moeten wijken. Natuurlijk komen er mooie nieuwe bomen, die zelf al redelijk volwassen en hoog zijn. Maar het blijft een moeilijk vraagstuk.
De wortels van de huidige bomen liggen te hoog, en zorgen voor veel overlast. Enkele van de grote bomen worden herplaatst op IJburg.
De keuze is gemaakt voor een betere en mooie straat, en daarom moeten ze wijken. Hopelijk is het de goede. Aan het einde van het gesprek ooknog over de vele bomen die achter de huizen worden gekapt. Ik denk dat dit gebeurd door de woningbouwverenigingen voor de herontwikkeling van de huizen (fundering e.a.). Maar zeker weten doe ik het niet. Even informeren dus.
Daarnaast een gesprek over de harde aanpak van de armoede. Een mijnheer vertelde zijn verhaal over de haast onmogelijke situatie waarin hij zat. De strenge Amsterdamse/rijksaanpak draagt daar niet aan bij. 3 weken werk, af en aan, daarna weer op straat. En dan wordt ook nog je elektriciteit afgesloten en krijg je 2 keer een controle. Hoor en wederhoor, maar het was een triest verhaal. Ik weet nog te weinig van het onderwerp af. Dat moet dus veranderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten