Ze doen maar.
Ik zocht al lang een sociale/politieke stroming om bij te horen. Als een kind van mijn generatie moet ik al heel lang wachten op een golf. Voor mij tot nu toe geen feminiseringgolven, anti-kernbomgolven, vredesgolven, milieugolven, kraakgolven, sexuele revolutie-golven. Nee ik dobber eenzaam rond door de jaren 90, geheel nikserig in het nieuwe milennium.
Maar nu dankzij de frontmannen van neder-pop-ulistische formaties, die zich keren tegen de vrijheid en het internationaal samenleven, hoef ik niks te doen om tot een voorhoede te gaan behoren.
Zonder het misschien nu te beseffen, hoor ik dadelijk tot een kleine elite, een voorhoede, die vrijheid, gelijkheid en broederschap, als motto heeft. Zonder maar een gedachte te veranderen, iets anders te zeggen, of te schrijven, word ik een neo-revolutionair, een progressieveling met onconventionele ideeen over het vrije woord, en het vrije zijn.
Ze doen maar
Ik wacht alvast op de barricades.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten